Betoog van de bewoners uit de Vitusbuurt

Ingebracht door Jochum Sluitman:

Geachte Statenleden, Dames en Heren

Tijdens de Statenvergadering van 9 juli 2012 heeft u uitgebreid gesproken over het project HOV in 't Gooi.

Kijk daar zijn ze weer. De insprekers. Maar achter de bestuurstafel voelt het rustig want het bestuursakkoord ligt getekend opgeborgen. Glas geheven, felicitaties uitgewisseld. HOV in het Gooi voor de poorten van de hel weggesleept. En in de statenzaal zal de stemverhouding volgens de lijnen van de coalitie verlopen. Zo is het met elkaar afgesproken.

Politici dienen dienend te zijn. Dienend aan het algemene belang.

Met focus op nut en noodzaak voor de maatschappij. Waar dit is verankerd in de bestuurscultuur floreert de democratie op bases van maatschappelijk draagvlak.

Waar dit niet is verankerd heeft de bestuurscultuur een operatie schone handen nodig, ontstaat gedoe over declaratiegedrag met taxiritten, over boeketjes bloemen die worden aangeboden, en toont een tv uitzending als de Slag om Nederland of Eenvandaag ragfijn hoe bestuurlijke arrogantie leidt tot maatschappelijke vervreemding.

HOV in het Gooi, een project van het provincie bestuur van Noord-Holland, in het bijzonder gedeputeerde mevrouw Post, vanuit Haarlem voor de verste uithoek van de provincie. Een dure ouderwetse busbaan tussen Huizen en Hilversum.

Waar hoogleraren aan de TU Delft over zeggen: niet doen, niet goed onderbouwd,

waar de gemeente Blaricum een juridische procedure tegen inzet,

daar dramt het provinciebestuur door met een mix van duimschroeven en straffen en verleiden en belonen.

Een busbaan dwars door de natuur. Kijk in beleidsnota's van de provincie en lees dat het de Ecologische Hoofdstructuur is. Dat er een aardkundig monument ligt. Niet beschermen maar beschadigen. Alleen mogelijk in een dubbele petten cultuur. Waar gedeputeerde collega's elkaar ontmoeten in verschillende hoedanigheden. Zoals mevrouw Post de heer Bond als voorzitter van het Goois Natuurreservaat.

HOV in het Gooi, dat ging om een modern toekomstbestendig tracé, het ging om een tracé dat draagvlak in alle gemeenten bezit. Dit is in afgelopen 7 jaar tijd helaas niet bereikt.

Leden van Provinciale Staten worden geacht een rationele afweging te maken over nut en noodzaak.

Ze worden ook geacht te functioneren in een dualistisch stelsel. De uiteindelijke kwaliteit van een plan zouden zij moeten toetsen en dat is iets heel anders als stemgedrag dat afhankelijk is van een coalitieakkoord. Statenleden worden geacht zonder last en ruggespraak te werken in het belang van een goed functionerende democratische maatschappij.

Zoals in Utrecht de mega bibliotheek van 80 miljoen er niet komt, omdat op het laatste moment in de gemeenteraad moed en gezond verstand de overhand kregen.

Dat zou hier op het punt van HOV in het Gooi ook moeten gebeuren.

Zo niet dan zal de rekenkamer, juristen, en later de kiezers zich uitspreken.

“No Guts No Glory”.